Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Καλές γιορτές!

Χρόνια πολλά, ευτυχισμένα, ξεχωριστά!
Φέτος τα Χριστούγεννα για μένα είναι αλλιώτικα.. όμως θα τα κάνω όμορφα και αξέχαστα, γιατί έρχονται μόνο μια φορά το χρόνο!
Σας εύχομαι ότι καλύτερο, να είστε όλοι καλά, να περνάτε υπέροχα και η νέα χρονιά να είναι ευλογημένη και πολύ πολύ καλύτερη από την προηγούμενη!
Σας φιλώ και σας ευχαριστώ πολύ (ξέρετε εσείς γιατί!)

Καρτούλες δεν έφτιαξα, εκτός από αυτή που ακολουθεί... και αναγκάστηκα να τη φτιάξω με λίγα υλικά, σε 10 λεπτά, στο Παρίσι το βράδυ που είχαμε μπόλικο χριστουγεννιάτικο πνεύμα να μας συνοδεύει με κόκκινα σκουφιά και κάλαντα!



Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Ερωταποκρίσεις...!

Καλησπέρα! Με χάσατε, ε; Δεν περνάω και την καλύτερη φάση της ζωής μου...αλλά το ξέρετε ήδη αυτό!
Θα σας πω άλλη φορά το λόγο, αν και κάτι έχετε καταλάβει!
Τώρα ήρθα να παίξω ένα παιχνίδι στο οποίο με προκάλεσε η ταλαντούχα φίλη Demi στο οποίο πρέπει να απαντήσω σε κάποιες ερωτήσεις...

Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι:
Να ξυπνάω το πρωί και να έχει ξημερώσει μια καινούργια μέρα...

Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
...παλιότερα με ξύπναγε ένα φιλί, τώρα πια ξυπνάω με τη σκέψη να πάω στη δουλειά για να ξεχάσω εκείνο το φιλί...

Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια:
...κάθε μέρα ξεκαρδίζομαι κυριολεκτικά! Είναι για να πνίξω εκείνο το δάκρυ, που έτσι και το αφήσω θα γίνει χείμαρρος και θα με πνίξει...

Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
Η υπομονή μου, ικανή να σκάσει και γάιδαρο.

Το βασικό ελάττωμά σας;
Το πείσμα μου, που δεν το βλέπω πάντα ως ελάττωμα...

Ποιοι είναι οι ήρωες σας σήμερα;
Σήμερα είμαστε όλοι ήρωες, αν αναλογιστείτε τι περνάμε καθημερινά και πως το αντιμετωπίζουμε!

Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Προσωπικότητα; Δύσκολη ερώτηση. Αγαπώ πολύ την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και κατά συνέπεια όλους τους εκφραστές της, αν και δεν τους φτάνω ούτε στο μικρό τους δαχτυλάκι!

Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Τι νόημα θα είχε η ζωή χωρίς λάθη; Φτάνει κάποια στιγμή να μαθαίνεις από αυτά και να μην ξανακάνεις τα ίδια!

Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Είναι αυτό που δεν έχω κάνει ακόμα... πάντα έτσι το σκέφτομαι! Ο Θεός στάθηκε γενναιόδωρος μαζί μου και έχω κάνει πολλά και πολύ όμορφα ταξίδια μέχρι τώρα...

Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Ο Καζαντζάκης και ο Λουντέμης σημάδεψαν τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια. Ο Coelho με συντροφεύει πάντα, αλλά η αγάπη μου στον Καζαντζάκη είναι ανεξάντλητη.

Ποια αρετή προτιμάτε σε μια γυναίκα;
Να έχει προσωπικότητα και να είναι ειλικρινής.

Και σε έναν άντρα;
Το ίδιο και σε έναν άντρα.

Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
Η Ασκητική του Καζαντζάκη.

Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Λατρεύω το Σταυρό του Νότου... επομένως θα ξεχωρίσω τον Θάνο Μικρούτσικο.

Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;
δεν είναι κάποιο συγκεκριμένο...

Ο αγαπημένος σας ζωγράφος:
Από Έλληνες ξεχωρίζω τον Λύτρα και από ξένους μου αρέσει πολύ ο Νταλί.

Το αγαπημένο σας χρώμα;
Το τυρκουάζ.

Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Νόμιζα πως είχα κάνει κάτι... αλλά τελικά δεν έχω κάνει τίποτα που να το θεωρώ επιτυχία...

Το αγαπημένο σας ποτό;
Ο καλός ο μύθος όλα τα αλέθει! ;-)

Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Δεν μετανιώνω για τίποτα και για κανέναν... ίσως απλά μόνο που μερικές φορές αφήνω τον χρόνο να περνάει ανεκμετάλλευτος.

Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ' όλα;
Το ψέμα.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Η φωτογραφία και το scrapbooking, τώρα τελευταία και η Κατερίνα :-)

Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Να πάθει κάτι κακό κάποιο από τα αγαπημένα μου πρόσωπα.

Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Δεν λέω ψέματα! Τα απεχθάνομαι, δεν το είπαμε;;;

Ποιο είναι το μότο σας;
Όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο.... κι ας μην το καταλαβαίνεις εκείνη τη στιγμή!

Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Ευτυχισμένη...

Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Σε συγχωρώ...γιατί αγάπησες πολύ...

Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Στη χειρότερη που θα μπορούσα να είμαι... η ζωή μου έχει έρθει τα ίσια ανάποδα, αλλά δεν το βάζω κάτω! Είπαμε όλα γίνονται για κάποιο λόγο...Κάθε εμπόδιο για καλό!

Προσκαλώ κι εγώ όλους εσάς που θα διαβάσετε αυτή την ανάρτηση να παίξετε, αν το θέλετε και αν δεν το έχετε ήδη κάνει!Δεν θέλω να σας υποσχεθώ πράγματα που δεν μπορώ να τηρήσω, αλλά θα προσπαθήσω από δω και μπρος να είμαι πιο συνεπής στις αναρτήσεις μου, και κυρίως στις επισκέψεις μου στα blogoσπιτάκια σας που πραγματικά πολύ καιρό να επισκεφτώ...και μου έχουν λείψει πολύ!

Σας φιλώ γλυκά!

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Επιστροφή...

και προετοιμασία για νέο ταξιδάκι....
Καλησπέρες! Γύρισα από το παγωμένο Παρίσι γεμάτη με όμορφες εικόνες, ωραίες αναμνήσεις, χαμόγελα με καλούς φίλους, νέες γνωριμίες, πολλές ιδέες, χιονισμένα τοπία, παιχνίδια, ανέμελους περιπάτους... και τώρα μετράω αντίστροφα για ένα ταξίδι που πάντα ονειρευόμουν να κάνω... Φωτογραφίες πολλές, δημιουργίες αρκετές, άλλες τελειωμένες, άλλες όχι, καθόλου ψώνια (τουλάχιστον όχι για το hobby), αλλά γεμάτη από ξεχωριστές αναμνήσεις και πολύ ανανεωμένη και αυτό το χαίρομαι ιδιαίτερα...γιατί στην πορεία της ζωής το είχα χάσει... το είχα ξεχάσει... κάπου κάτι πήγαινε στραβά, δεν ξέρω... όμως ναι είμαι πολύ καλύτερα, ξαναβρήκα το χαμόγελό μου και προχωράω, που και που κοιτάζω και λίγο πίσω...αλλά βλέπω τα πράγματα με άλλη ματιά.... ... και βάζοντας πάντα πάνω από όλα εμένα!!!
Κάποιοι έχετε μια μικρή ιδέα τι μου συμβαίνει, κάποιοι άλλοι δεν γνωρίζετε καν ούτε εμένα, ούτε τα προβλήματά μου, όμως όλοι μου έχετε σταθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και γι' αυτό σας ευχαριστώ πολύ! Δεν θέλω να μιλάω για το παρελθόν, όχι τώρα τουλάχιστον...
Θα αφήσω τις εικόνες από το Παρίσι να μιλήσουν από μόνες τους ;-)
Καλή μας εβδομάδα και Χρόνια Πολλά σε όλους!

Τι να πει κανείς για τη Disneyland;
Για το χιόνι στο Buthiers και το κρύο; Μπρρρ...
Για την πόλη του Φωτός... γενικότερα;
Για τα γλυκάκια;;;
Και για το σήμα κατατεθέν του Παρισιού;;;


Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Εξαφανίστηκα...

.... έχω χαθεί από τους πάντες και τα πάντα... αλλά για ωραίο λόγο!
Αύριο το πρωι αναχωρώ για την πόλη του φωτός, το Παρίσι!
Πάω για ξεκούραση, για να παρακολουθήσω ένα καταπληκτικό γεγονός-σεμινάριο, για να ξαναγίνω παιδί, να σκεφτώ πιο καθαρά, να χαθώ στα σοκάκια στη Μονμάρτη, να περπατήσω και να κάνω βόλτες στις όχθες του Σηκουάνα χαζεύοντας την Παναγία των Παρισίων και να βρω τον εαυτό μου!
Θα σας δω σε 10 μέρες!

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Το ταξιδιάρικο ημερολόγιο...

... μετά από ένα κουραστικό, αλλά όμορφο και γεμάτο - από τη Θεσσαλονίκη- αναμνήσεις, ταξίδι, έφτασε πριν μια βδομάδα στα χέρια μου και χτες προσγειώθηκε και στο καταπράσινο νησί της Σάμου.
Η καταπληκτική ιδέα της νεραιδένιας Ελένης πήρε σάρκα και οστά και το ημερολόγιο γεμίζει με χρώματα, αγάπη, φιλιά, λουλούδια, χαμόγελα, φαντασία, τέχνη, ελπίδα και ταξιδεύει μέρα νύχτα, περνά πάνω από γαλάζιες θάλασσες, ξαποσταίνει σε καταπράσινα δάση και ξεκουράζεται στον ήλιο, αγναντεύοντας την ομορφιά!
Θα σας πω μόνο ένα πράγμα... ... εθίστηκα!
Αρχικά μόλις το έλαβα, παρότι είχα στο μυαλό μου τι ήθελα να φτιάξω, προβληματίστηκα, γιατί δεν ήξερα πως να ξεκινήσω... Χμ, καλά λένε κάθε αρχή και δύσκολη! Μετά όμως πραγματικά ελευθερώθηκα, λύθηκαν τα χέρια μου, έλαμψαν τα μάτια μου, φωτίστηκε το πρόσωπό μου.
Ένιωσα ανάλαφρη, αλλά και γεμάτη, προβληματισμένη, αλλά και αισιόδοξη...
υπέροχα συναισθήματα να με κατακλύζουν... και απλά αφέθηκα στη μαγεία της δημιουργίας!!!!

Είμαι σίγουρη πως θα μου γίνει αγαπημένη συνήθεια η τέχνη του ημερολογίου ή art journaling!
Θα ξεκινήσω κι εγώ το δικό μου τετραδιάκι... σύντομα, όμως μέχρι τότε δείτε τι έφτιαξα ;-)

Η αγαπημένη μου λεπτομέρεια... το αληθινό δάκρυ...

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Στολισμός βάπτισης

Έκανε και ο Νοέμβρης την εμφάνισή του εδώ και μερικές μέρες και κάτι μου λέει ότι θα είναι πολύ ξεχωριστός ;-)

Δεν πιστεύω να σας έλειψα; Είχα πέσει με τα μούτρα στη δημιουργία τις εβδομάδες που μας πέρασαν και το βλέπετε...!
Η δημιουργία είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία, αυτή και τα ταξίδια... νομίζω σε κάνουν άλλο άνθρωπο... σε μεταμορφώνουν και σε κάνουν να βλέπεις τα πράγματα αλλιώς, πιο αντικειμενικά, πιο αισιόδοξα, πιο σφαιρικά, πιο όμορφα...

Την προτελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου, στόλισα τη βάπτιση της όμορφης Μαρίνας!
Η ιδέα, μου είχε κολλήσει από την άνοιξη, όταν είδα κάτι, σε ένα παραμυθένιο μαγαζί στο Ηράκλειο της Κρήτης και, με αφορμή τη βάπτιση, ήρθε η στιγμή της υλοποίησης.
Επιστράτευσα φύλλα αλουμινίου, ψαλίδι μετάλλου, λίμες, σμαλτοχρώματα, μπόλικο glitter, κορδέλες, τούλια και αγάπη και ιδού το αποτέλεσμα.
Τα νεραιδοπριγκιπένια κοριτσάκια στόλισαν με χάρη τα τραπέζια στο χώρο της δεξίωσης ρίχνοντας άφθονη νεραιδόσκονη στους καλεσμένους.
Το βιβλίο ευχών κορώνα (Σφραγιδομανία ευχαριστώ πολύ) έλαμπε και προσκαλούσε τους καλεσμένους να γράψουν όμορφες ευχές και όνειρα για τη νεοφώτιστη, ενώ τα ζαχαρωτά και οι καραμελίτσες έκαναν τις ευχές ακόμα πιο γλυκές και μελένιες!

Μαρίνα να είσαι πάντα γερή και η ζωή σου
να είναι ένα αληθινό παραμύθι
γεμάτο ομορφιά, ευτυχία, αγάπη και όνειρα!!!

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Θα σας πω ένα παραμύθι...

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα Συναισθήματα.
Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.
Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.
Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.
Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,
«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα».
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία, που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
«Σε παρακαλώ, βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.
«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.
Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.
«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου».
«Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη, αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.
Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή:
«Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!».
Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τόση ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.
Όταν έφτασαν στην στεριά, ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.
Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση:
«Γνώση, ποιος με βοήθησε»;
«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.
«Ο Χρόνος;;» ρώτησε απορημένη η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε o Χρόνος;»
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με τη βαθειά σοφία της είπε:
«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».
Όνειρα γλυκά...

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Βιβλίο ευχών για γάμο

Καλημέρα!
Έφτιαξα αυτό το βιβλίο ευχών για το γάμο του Ηλία και της Αλεξάνδρας σε τόνους του ιβουάρ, του λευκού και του ασημί. Διακόσμησα τις εσωτερικές σελίδες μόνο με σφραγίδες, τις οποίες έκανα θερμή ανάγλυφη αποτύπωση με ασημί σκόνη.
Το τραπέζι που φιλοξένησε το βιβλίο στολίστηκε λιτά, με μια σύνθεση από το γάμο, ρύζι και κουφετάκια.

Ηλία και Αλεξάνδρα να κρατάτε πάντα ο ένας το χέρι του άλλου,
να θυμάστε πως η αγάπη θέλει δύο,
τους θέλει μαζί στα εύκολα και στα δύσκολα,

να μοιράζονται, να συζητούν, να κατανοούν ο ένας τον άλλο
και πάνω απ' όλα να παλεύουν σε καθημερινή βάση
για να την κρατήσουν ζωντανή!

Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Θάλασσα...

το μόνο μέρος, για να ηρεμήσεις και να σκεφτείς, να χαλαρώσεις, να ρεμβάσεις, να χαθείς. Για μένα δεν υπάρχει καλύτερο μέρος... για να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου, να νιώσω ελεύθερη, να κάθομαι απλά και να κοιτάζω το απέραντο γαλάζιο...
Έτσι με αφορμή την πρόκληση των Crafty Croppers για την εθνική εορτή του ΟΧΙ, στην οποία έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη "ΝΟ" και τα υπέροχα χρώματα της σημαίας μας, το λευκό και το γαλάζιο, σκαρφίστηκα την ακόλουθη σύνθεση.
Ξέρετε ότι λατρεύω να βλέπω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας ;-)
Να έχετε μια τέλεια Κυριακή... για μένα θα είναι σίγουρα!!!

Φθινοπωρινά φύλλα....

όμορφα ζεστά χρώματα, ο ήλιος να περνά μέσα από κατακίτρινα και πορτοκαλένια φυλλώματα, η βροχούλα να νωτίζει το χώμα, ο καπνός να βγαίνει από την καμινάδα, τα ξύλα να τρίζουν στο τζάκι, τα κάστανα να περιμένουν υπομονετικά να μαζευτούν και εγώ να κάνω βόλτες στα μαγευτικά Τέμπη, στο κάστρο του Πλαταμώνα και στον Παλιό Παντελεήμονα, πριν πολλά χρόνια.
Με αφορμή την πρόκληση των Crafty Croppers, έφτιαξα μια ακόμη σύνθεση με γήινα φθινοπωρινά χρώματα και φύλλα!
Δεν βρήκα καταλληλότερο τίτλο... Αυθεντική και αληθινή, αυτό είμαι... Είμαι πάντα ο εαυτός μου, με τα νεύρα μου, με τις εντάσεις, με τον καλό λόγο, με την αγάπη μου για τους άλλους, μια ανοιχτή αγκαλιά για όλους. Το χαρακτηριστικό μου είναι ότι λατρεύω την αλήθεια... όσο κι αν πονάει! Δεν μου αρέσει να προσποιούμαι, να χαιδεύω αυτιά, να δείχνω κάτι άλλο από αυτό που νιώθω, λέω πάντα αυτό που έχω να πω χωρίς να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου και με τον ίδιο τρόπο θέλω να με αντιμετωπίζουν και οι άλλοι...
Αχ πολύ την νοσταλγώ εκείνη την περίοδο... ήμουν απόλυτα ήρεμη και αληθινά ξέγνοιαστη...και φαίνεται! Νομίζω θα φτιάξω κι άλλη σύνθεση, σύντομα, με φωτογραφίες από εκείνη την περίοδο! :-)


Αnd the winner is...

... ...
Καλημερούδια!
Και ναι επιτέλους, αξιώθηκα να κάνω την κλήρωση για το δωράκι! Δείτε το video που ακολουθεί (πολύ γέλιο)!
Zefi, περιμένω την ταχυδρομική σου διεύθυνση στο e-mail μου! Πάντα να είσαι τυχερή και να δημιουργείς όμορφα πράγματα με τα χεράκια σου!

Εντωμεταξύ αξιώθηκα και έφτιαξα και τις προκλήσεις των Crafty Croppers. Δεν με πιστεύετε, το ξέρω, γιατί έχω πολύ πολύ καιρό να φτιάξω συνθεση, αλλά όλα αλλάζουν κάποτε. Βγαίνω στον ήλιο να τις φωτογραφίσω, οπότε θα τις δείτε λιγάκι αργότερα ;-)
Για την ώρα, ετοιμάζομαι να κάνω την τουρίστρια στην Αθήνα με κόκκινο λεωφορείο, Ακρόπολη, Μουσείο, καφεδάκι και φαγητό στην Πλάκα... ο καιρός είναι τέλειος!
Καλημερούδια!


Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Τσαφ τσουφ το τρένο περνά...

Καλημέρα!!!!
Ο αγαπημένος μου αδερφός έγινε για πρώτη φορά νονός, χαρίζοντας το όνομά του σε ένα πανέμορφο αγοράκι, στα τέλη του Σεπτέμβρη!
Το θέμα της βάπτισης ήταν το τρένο και τα χρώματα που επικρατούσαν σε όλο το στολισμό το λαχανί, το τυρκουάζ και το κίτρινο.
Γινόταν να μη βάλω το χεράκι μου;
Έφτιαξα τη μηχανή του τρένου και τα βαγόνια πάνω σε μικρά καμβαδάκια, πρόσθεσα glitterένιο ουρανό, χάρτινο γρασίδι και λουλουδάκια και το τρένο είναι έτοιμο για το ταξίδι της ζωής!
Το βιβλίο ευχών, (Σφραγιδομανία ευχαριστώ πολύ!!!!) στο ίδιο μοτίβο με υπέροχα χαρτιά από τις εταιρείες Basic Grey, Κ&Company, DaisyDs και τη φωτογραφία του κούκλου νεοφώτιστου να δεσπόζει στο παράθυρο του οδηγού.
Αδερφούλη μου πάντα άξιος, να είσαι πάντα δίπλα στο βαπτιστήρι σου
και να του δείξεις το Δρόμο του Θεού.
Κωνσταντίνε να σε χαίρονται οι υπέροχοι γονείς σου
και να τους χαρίζεις απλόχερα ευτυχισμένες στιγμές.
Να είσαι γερός, ευτυχισμένος και να πάρεις την τρέλλα του νονού σου!