Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Κι άλλη σύνθεση...

Καλό μεσημέρι και Καλή εβδομάδα!
Πέρασα να κάνω την τελευταία ανάρτηση για τον Οκτώβρη...
Είναι μια ακόμα σύνθεση, που έχω φτιάξει εδώ και πολλές μέρες, αλλά την καθυστερούσα για να βρω τίτλο, αλλά δεν τα κατάφερα (χιχιχι).
Χρησιμοποίησα το φανταστικό sketch των Creative Scrappers, υπέροχα χαρτιά της Basic Grey από το Enjoy Scrapping και μια πολύ παλιά μου φωτογραφία!
Έκανα και λίγη ανακύκλωση, μιας και το καφέ χαρτόνι, που ψέκασα την πεταλούδα με glimmer mist και πέταξα και ροζ μπογιά, ήταν το εξώφυλλο από έναν κατάλογο με κρασιά ;-)

Τι λέτε θα βάλετε ένα χεράκι με τον τίτλο; ;-)

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Βιβλίο ευχών γάμου με δαντέλα

Καλησπέρες!
Είναι μια πολύ δημιουργική περίοδος αυτή για μένα... χωρίς να κάνω κάτι ιδιαίτερα, απλά επεξεργάζομαι διάφορες ιδέες στο μυαλό μου και κρατάω ακατάπαυστα σημειώσεις! Εντωμεταξύ καταπιάνομαι κάθε τόσο και με τα βιβλία ευχών και όχι μόνο...
Θυμάστε που είχα φτιάξει το βιβλίο ευχών της φίλης μου Θεαρέστης-Νεκταρίας με λιλά υφάσματα και δαντέλα;
Η δαντέλα έχει μεγάλη ζήτηση... έχω να πω πως είναι πολύ ωραίο υλικό και το αγαπώ πολύ, αλλά είναι και πανάκριβο, γι' αυτό και δεν το βλέπετε συχνά στις δημιουργίες μου.
Αυτή τη φορά όμως βρήκα κάποια δαντέλα πιο οικονομική, αλλά εξίσου εντυπωσιακή και έτσι το βιβλίο ευχών του γάμου που έφτιαξα για τον Βασίλη και την Ευτυχία είναι επενδεδυμένο με ασημί μεταξωτό ύφασμα και δαντέλα.
Οι τριάντα σελίδες εσωτερικά έχουν όλες ασημενια θερμή ανάγλυφη αποτύπωση με σφραγίδες και η βιβλιοδεσία τους έχει γίνει στο χέρι.
Έφτιαξα και ένα κουβαδάκι για να κάνει όμορφη παρέα στο βιβλίο και να κρατήσει τα στυλό στο τραπέζι της δεξίωσης.
Στο βιβλίο εκτός από τα υπέροχα μονογράμματα δεσπόζει και ένας λευκός φιόγκος στην αριστερή πλευρά κοντά στη ράχη, αλλά δυστυχώς δεν έχω φωτογραφία που να φαίνεται ολόκληρο...

Εύχομαι στο ταιριαστό ζευγάρι να ζήσει ευτυχισμένο, χαρούμενο και ερωτευμένο!


Καλό βράδυ και Καλό τριήμερο σε όλους!
Δεν προλαβαίνω να σας έρθω επίσκεψη, γιατί φεύγω :-) Θα τα πούμε από βδομάδα!

Φιλιά πολλά.

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ» από τον Κ. Βαξεβάνη

Χειρότερο απ' το βλέμμα ενός δαρμένου σκύλου είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου σαν δαρμένου σκύλου. Το βλέμμα του φόβου που δεν τον φιλτράρει η λογική, που δεν τον αναιρεί καμιά ελπίδα. Δεν υπάρχει χειρότερος φόβος απ' τον αόριστο φόβο. Δεν ξέρεις τι πρέπει να φοβάσαι και καταλήγεις να φοβάσαι τα πάντα. Λίγο πριν απ' το τέλος, φοβάσαι τον φόβο σου και καταλήγεις να φοβάσαι τον εαυτό σου.

Γέμισαν οι δρόμοι τέτοια βλέμματα. Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι πρέπει να φοβούνται, σαν τα σκυλιά που περιμένουν το χτύπημα. Πού πάμε; Τι θα μας συμβεί; Κανένας δεν μπορεί ν' απαντήσει αλλά και κανένας δεν θέλει. Τι κακό θα συμβεί; Θα χάσουμε τη δουλειά μας, το σπίτι; Θ αναγκαστούμε να ζήσουμε με λιγότερα; Η τηλεόραση 52 ιντσών δεν θα προσφέρει καμιά απόλαυση; Θ αναγκαστούμε να ψάχνουμε στα σκουπίδια; Θα είμαστε υποχρεωμένοι να πίνουμε ρετσίνα με τον γείτονα που δεν γνωρίζουμε καν, όπως σ' εκείνες τις ταινίες με τον Ρίζο και τη Βλαχοπούλου; Υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει η πόρτα και να είναι ο διπλανός που ζητάει ένα λεμόνι; Ποιο απ' όλα είναι το δικό μας σενάριο;

Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει. Η Παιδεία των προσωπικών Πανεπιστημίων και της κομματικής συναλλαγής; Οι εφορίες της διαφθοράς; Τα νοσοκομεία με το φακελάκι; Μήπως θα συντριβεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτή η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Θ' αναγκαστεί ο Δημήτρης Ρέππας να γίνει οδοντογιατρός, ο Καραμανλής δικηγόρος και ο Βενιζέλος αδύνατος; Ποια, αλήθεια, είναι η μεγάλη καταστροφή που φοβόμαστε;

Υπάρχουν πολλά που θα χάσουμε, αλλά δεν ξέρω αν είναι αυτά που δικαιούμαστε και πολύ περισσότερο αυτά που χρειαζόμαστε. Στη γειτονιά μου θα κλείσουν τα 7 καταστήματα μανικιούρ-πεντικιούρ και τα 6 κομμωτήρια και θα μείνει μόνο ο ένας φούρνος που θα πουλάει είδος ανάγκης: ψωμί. Οι κυρίες θα πάψουν να ισορροπούν επικίνδυνα πάνω σε αφόρετες γόβες και τεχνητές επιθυμίες. Οι τράπεζες δεν θα έχουν διακοποδάνεια. Ο Ρέμος δεν θα βρίσκει κανέναν να του ρίξει δυο γαρύφαλλα. Η Φιλιππινέζα δεν θ αναθρέφει πια τα παιδιά. Οι σύγχρονες μανάδες ίσως δεν θ αναφωνούν «δεν αντέχω», γιατί θα ανακαλύψουν τη σημασία και της λέξης και της αντοχής. Τα παιδιά μας, όταν βγάζουν με 10 το λύκειο, θα πηγαίνουν σε κάποια τεχνική σχολή και όχι στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που αναλαμβάνει να βαφτίσει τους κατιμάδες επιστήμονες με το αζημίωτο.

Ίσως χρησιμοποιούμε το κινητό τηλέφωνο όπως σε όλη την Ευρώπη, για να επικοινωνούμε και όχι για να εξευτελιζόμαστε. Το «ουάου» θα πάψει να είναι το υποκατάστατο του οργασμού στις κουβέντες που ψάχνουν την επιβεβαίωση της ανοησίας. Μπορεί να ψάξουμε περισσότερο τον πραγματικό οργασμό, μαζί με τους κανονικούς ανθρώπους που θα μας κάνουν να τους εκτιμάμε. Θ' αρχίσουμε να αξιολογούμε ποιος είναι ικανός και χρήσιμος και όχι αναγνωρίσιμος. Οι μανάδες δεν θα ζητάνε αυτόγραφο από την Τζούλια για τις κόρες τους.

Πιο πολύ, νομίζω, θα καταστρέψουμε με τα χέρια μας εκείνο το διεστραμμένο «εγώ» που επιμένει να μας αξιολογεί και να μας συγκρίνει με βάση τις πισίνες, τη μάρκα του αυτοκινήτου και τις κακόγουστες καρό ταπετσαρίες που φοράμε επειδή γράφουν Burberry. Μπορεί να μη θέλουμε πια να γίνουμε πλούσιοι, αλλά ουσιαστικοί. Μπορεί ίσως και ν' αγαπηθούμε περισσότερο, ανακαλύπτοντας τη συλλογικότητα και το ενδιαφέρον για μια ζωή που είναι κοινή. Οι επιπόλαιοι θα ξαναγίνουν επιπόλαιοι και δεν θα είναι πια trendy.

Οι αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια. Και οι Ουκρανές, που έτρωγαν τις ψεύτικες επιδοτήσεις, στα σπίτια τους. Στα καφενεία των χωριών θα συζητάνε ξανά ποιο παιδί πρόκοψε και όχι ποιο πήγε σε reality. Οι DJs, οι image makers, οι κουρείς σκύλων, ίσως χρειαστεί να βρουν μια άλλη δουλειά.

Το σύστημα της αξιολόγησής μας θ' αλλάξει και ίσως απαιτήσουμε πραγματικά να τιμωρηθούν αυτοί που τα έφαγαν. Παρουσία μας, πάντα. Ίσως δεν ξαναψηφίσουμε εκείνους που μας έφεραν σε αυτήν τη θέση. Και ίσως καταλάβουμε πως τα κοράκια του εξτρεμιστικού καπιταλισμού, που φαίνονταν καναρίνια μέσα από τα κουστούμια και τις τηλεοράσεις, ήταν αυτοί που μας εξαπάτησαν την ώρα που ζαλιζόμασταν με Johnnie Black. Ίσως ψάξουμε για μια πιο δίκαια ζωή, χωρίς να μετράμε την απόδοση δίκιου με τη σύγκριση τραπεζικών λογαριασμών.

Μπορεί ξαφνικά οι καλλιτέχνες ν' αρχίσουν να παράγουν κι αυτοί, πατώντας σε αυτό που είναι ζωή και όχι στις κρατικές επιδοτήσεις, σαν να πουλάνε βαμβάκι, και στις δημόσιες σχέσεις.

Δεν είμαι σίγουρος πως όλα αυτά είναι κακά. Ναι, θα υπάρξουν χιλιάδες άνεργοι. Θα χτυπηθεί το Δημόσιο. Αυτό που βρίζουμε όλοι πως είναι αντιπαραγωγικό, μας ταλαιπωρεί και δεν μας εξυπηρετεί. Θα απολυθούν κάποιοι απ αυτούς που μπήκαν με ρουσφέτι, γλείψιμο, αναξιοπρέπεια. Τα επαρχιακά μουσεία της χώρας δεν θα έχουν δέκα κηπουρούς, θα καταργηθούν οι «Οργανισμοί Αναξιοπαθούντων Κορασίδων» και οι «Πολιτιστικοί σύλλογοι για τη σουρεαλιστική προσέγγιση της ζωής του Λάμπρου Κατσώνη». Οι ανύπαντρες κόρες αξιωματικών δεν θα παίρνουν επίδομα. Και όσες απ' αυτές είναι επώνυμες δεν θα είναι «κατά του γάμου από άποψη», για να παίρνουν το επίδομα. Φοβάμαι, όπως όλοι. Αλλά θέλω και να συντριβεί ένα σύστημα που αναπαράγει τη σαπίλα. Που βαφτίζει Δημοκρατία τον διεφθαρμένο του εαυτό, Δικαιοσύνη την ατιμωρησία του κι ευτυχία την κενότητα και τον ευδαιμονισμό. Φοβάμαι. Γι αυτό θέλω να τελειώνουμε.

Δεν σας έχω συνηθίσει σε τέτοιες αναρτήσεις, αλλά αυτή η άποψη με εκφράζει απόλυτα και δεν μπορούσα παρά να τη μοιραστώ μαζί σας!
Καλημέρα!

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Get Creative Crop

Καλησπέρα!!!
Τι κάνετε; Όλα καλά; Έχω κάτι ευχάριστο να μοιραστώ μαζί σας!
Η Ειρήνη διοργανώνει συνάντηση (crop) στο οποίο θα μάθουμε να φτιάχνουμε λουλούδια και στη συνέχεια θα τα ενσωματώσουμε σε μια σύνθεση, και όχι μόνο!

Πότε: Στις 5 Νοεμβρίου 2011, ημέρα Σάββατο και ώρες 10.30 - 19:00 (ποτέ δεν είναι αρκετές, όσες και να είναι!!!)
Πού: Στο Capsis Cultural Exhibition & Conference Centre, στην Αίθουσα Ήλιος στον 5ο όροφο (Πάρνωνος 10 στο Μαρούσι)! Είναι ένας υπέροχος, φιλόξενος χώρος με ένα φανταστικό μπαλκόνι και θέα την Αθήνα!
Πόσο: Το κόστος είναι 30 ευρώ.

Εγώ σίγουρα θα είμαι εκεί! Δηλώστε συμμετοχή εγκαίρως και ελάτε να τα πούμε από κοντά, να δημιουργήσουμε, να μάθουμε, να δείξουμε η μια στην άλλη και να περάσουμε υπέροχα!
Όπως πάντα θα υπάρχει bazaar για να αγοράσουμε ή να πουλήσουμε ότι δεν χρειαζόμαστε πια (πρέπει να ξεκαθαρίσω λίγο ακόμα τα πράγματά μου, μιας και ήδη έχω ολοκαίνουργια πραγματάκια προς πώληση).Να μην ξεχάσω να πω ότι η Σφραγιδομανία θα είναι εκεί με καινούργια πραγματάκια!

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ!


Σας περιμένουμε :-)

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Νιώθω ευγνωμοσύνη…

Καλημερούδια!

Έφτιαξα μια ακόμα σύνθεση με φθινοπωρινή αυτή τη φορά διάθεση!

Χρησιμοποίησα το υπέροχο sketch των Sketchy Thursdays, στο οποίο έπρεπε να ενσωματώσουμε φύλλα και να αναφέρουμε πράγματα για τα οποία νιώθουμε ευγνωμοσύνη, ταυτόχρονα συνδύασα και την πρόκληση #182 του How much is too much, στην οποία έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε ξανά φύλλα, μπογιές ή mists, παλαίωμα στις ακμές των χαρτιών, κάτι πορτοκαλί, 10 στρασάκια και 10 κορδέλες!

Οι κορδέλες με δυσκόλεψαν πολύ... Πώς να ενσωματώσεις 10 διαφορετικές κορδέλες σε μια σύνθεση; Χρησιμοποίησα μισές κορδέλες και μισά fibers, τα οποία έπλεξα ανάμεσα στα χαρτιά, έδεσα κόμπο από τις τρυπούλες του punch και στριφογύρισα γύρω από τα κλαδιά.

Διασκέδασα πολύ με αυτή μου τη δημιουργία και ένιωσα ακόμα περισσότερη ευγνωμοσύνη γράφοντας το κείμενο που έκρυψα στο journaling πίσω από τη φωτογραφία μου.

Εσείς γιατί νιώθετε ευγνωμοσύνη; Θα χαρώ πολύ να δω τα σχόλιά σας!

Τη συγκεκριμένη σύνθεση θα τη βάλω και την ανοιχτή πρόκληση των Sketches in Thyme ;-)

DSC00075

DSC00072

DSC00073

DSC00074

The journaling says "I am thankful for everything I have experienced in my life!

I am thankful for all the tears I have cried because they taught me to appreciate laughter and the storms I have encountered knowing that the rainbow is at the end…"

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Mini album - Ταξιδεύοντας

Καλημέρες!
Σήμερα θα κάνω μια ανάρτηση που έπρεπε να την έχω κάνει εδώ και πολύ καιρό (σχεδόν ένα χρόνο)... ...και αφορά στην ανταλλαγή άλμπουμ του καλοκαιριού των Scrapbookers in Greece που είχα την τύχη και τη χαρά να είμαι ταίρι με τη Λένα ;-) Όλα δύσκολα ήταν γι' αυτό το αλμπουμάκι... ως και ο σκληρός χτύπησε και χάθηκαν οι φωτογραφίες!
Λένα μπορεί να στα είπα και δια ζώσης, αλλά θέλω κι από δω να σου ζητήσω συγγνώμη και να σε ευχαριστήσω πάρα πολύ για το όμορφο αλμπουμάκι που αξιώθηκα να βγάλω από το πακέτο που μου έστειλες στα τέλη του περασμένου Οκτώβρη... αλλά κυρίως για την υπομονή και την κατανόηση που έδειξες... ... Λενάκι μου, το δικό σου mini album είναι πανέμορφο! Μου αρέσουν πολύ τα χρώματα, τα χαρτιά, το μακρόστενο σχήμα του! Όλα είναι υπέροχα και ταιριαστά συνδυασμένα!!! Αντιλαμβάνεστε ότι από το εξώφυλλο αφαίρεσα κάτι ;-) !!!!
Η πολύ γενναιόδωρη Λένα έστειλε και υπέροχα προσωπικά δωράκια και την ευχαριστώ πολύ πολύ κι από εδώ!!!! Δεν θα του βάλω φωτογραφίες, δεν έχω βάλει σε κανένα αλμπουμάκι από τις ανταλλαγές που έχουμε κάνει μέχρι στιγμής... τα εκθέτω στη βιβλιοθήκη μου και τα χαζεύω, γιατί το καθένα έχει τη δική του ομορφιά και χάρη. Είναι από μόνα τους μικρά αριστουργήματα τέχνης!

Να και μερικές, μάλλον πολλές φωτογραφίες...

DSC02027

DSC01998

DSC02030

DSC01999

DSC02000

DSC02001

DSC02002

DSC02003

DSC02004

DSC02006

DSC02007

DSC02008

DSC02009

DSC02026

DSC02011

DSC02012

DSC02013

DSC02014

DSC02015

DSC02016

DSC02017

DSC02018

DSC02020

DSC02021

DSC02022

DSC02024

DSC02025


Λένα μου συγγνώμη για τη μεγάλη καθυστέρηση, Εύχομαι να σου αρέσει και να σε αποζημιώσει για τον χρόνο αναμονής... ... Χάρηκα που σε είδα από κοντά και στο έδωσα έστω και μετά από τόσο καιρό!

Έφτιαξα αυτή τη βαλιτσούλα για να φυλάξεις μέσα όμορφες φωτογραφίες και υπέροχες αναμνήσεις από όποιο ταξίδι εσύ αγαπάς περισσότερο!

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Μια ακόμα σύνθεση...

Πήρα φόρα... και δεν με σταματάει τίποτα!
Τώρα καταλαβαίνω πόσο μου είχαν λείψει οι συνθέσεις!
Έφτιαξα μια ακόμα για να συμμετάσχω στον μεγάλο διαγωνισμό Big Sketch Contest 2011 του My Creative Sketches, μου άρεσε πάρα πολύ το σκαρίφημα και είπα να παίξω μαζί του.
Χρησιμοποίησα τα καινούργια υπέροχα χαρτιά All about me της Webster's που αγόρασα από το Enjoy Scrapping και το αποτέλεσμα είναι αυτό!
Η φωτογραφία μου είναι από το ταξιδάκι που έκανα με εξαιρετική παρέα στη Μύκονο το Μάιο και περάσαμε φανταστικά!
Μύκονοοοοοος ;-)

DSC00069

DSC00066

DSC00067

DSC00068

Καλό ξημέρωμα...!

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Mini album - All about me

Θέλω πάρα πολύ να σας ευχαριστήσω για τις επισκέψεις σας στο blogoσπιτό μου, για τα όμορφα λόγια που γράφετε, για τα ηλεκτρονικά σας μηνύματα. Με κάνετε και νιώθω τόσο όμορφα!
Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!

Σήμερα σας έχω ένα ακόμα mini album με θέμα εμένα! Ναι, καλά διαβάσατε! Ούτε κι εγώ το πιστεύω !
Μου άρεσε πολύ η πρόκληση του Enjoy Scrapping και είπα να συμμετάσχω και με κάτι για μένα.

Συνήθως δεν φτιάχνουμε κάτι για μας... πάντα για τους άλλους, πάντα για αγαπημένα πρόσωπα, τους γονείς, τους συζύγους, τα παιδιά, το ζωάκι μας... κι εμείς; Εμείς είμαστε πάντα πίσω από τη φωτογραφική μηχανή, πίσω από τη δημιουργία και σπάνια στις φωτογραφίες και στο προσκήνιο.
Λατρεύω να βγάζω φωτογραφίες, όμως μου αρέσει να είμαι κι εγώ πρωταγωνίστρια σε αυτές και είπα να συγκεντρώσω κάποιες από τις αγαπημένες μου και να φτιάξω κάτι για τη δική μου ζωή...
Εύχομαι να μην σας κουράζω, αλλά είμαι ακριβώς αυτή που βλέπετε στις φωτογραφίες και αναφέρει το κείμενο... ...

Χρησιμοποίησα υλικά που τα αγόρασα από το υπέροχο μαγαζί της Λένας!
Η καινούργια σειρά της Webster's All about me ήταν φτιαγμένη γι' αυτό το σκοπό και δεν μπόρεσα να της αντισταθώ!
Λένα σε ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία να φτιάξω κάτι και να βγάλω και τα εσώψυχά μου στα φόρα!

Καλό βράδυ και Καλή επιτυχία σε όλες τις συμμετοχές! Οι φωτογραφίες είναι χάλια, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια... χαχαχαχχα

DSC00042

DSC00029

DSC00030

DSC00031

DSC00033

DSC00034

DSC00035

DSC00036

DSC00037

DSC00038

DSC00040

DSC00041