Πάει καιρός που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το δάκρυ μου...τώρα πια έχω φτάσει στο σταυροδρόμι που απλά αφηγούμαι τα γεγονότα...
Πέρασα πολλά τους τελευταίους μήνες, άντεξα, έκανα υπομονή, έδειξα αξιοπρέπεια, λύγισα, έκλαψα, άκουσα, αναλογίστηκα λάθη, προσπάθησα για μια ακόμη ευκαιρία, αλλά χωρίς αντίκρισμα...
Στην αρχή, κλείστηκα στον εαυτό μου, μετά προσπάθησα να βγαίνω έξω και να κάνω πράγματα που με ευχαριστούσαν, ύστερα άρχισα τα ταξίδια που μου είχαν λείψει, τώρα βλέπω παλιούς καλούς φίλους που με αγκαλιάζουν όπως τότε, κοιτάζω μπροστά, προσπαθώ τουλάχιστον... και το κυριότερο ασχολούμαι με μένα που τόσο με είχα παραμελήσει...
Ξεριζώθηκε ένα κομμάτι μου και πόνεσα πολύ, ακόμα πονάω, αλλά είμαι πολύ καλύτερα... ...
Έλεγα πως ζούσα ένα παραμύθι, πως την αγάπη τη δική μας δεν θα την έφτανε κανείς, δεν θα την ένιωθε κανεις, ταξίδευα καθημερινα σε ένα ροζ σύννεφο...δεν ξέρω, αλλά τώρα πια σκέφτομαι πως ίσως τα παραμύθια μερικές φορές τα έχουμε τόσο πολύ ανάγκη που μετασχηματίζουμε απλές ιστορίες σε τέτοια... ... ίσως... μόνο ο χρόνος μπορεί να δείξει!
Εγώ πάντως ξέρω πως ήθελα να εξατμιστώ σαν δροσοσταλίδα στα φύλλα της ψυχής του, ήθελα να καταλάβει τους ήχους της καρδιάς μου τις νύχτες, ήθελα να βλέπω το φεγγάρι μέσα από τα δικά του μάτια, ήθελα να πέθαινα να του έδινα ζωή, ήθελα να σταμάταγε η καρδιά μου για να αναπνέει εκείνος, ήθελα να ξέρει πως τον αγαπάω. Ήθελα να νιώσει όλα όσα νιώθω για αυτόν.
Ήθελα.... ... όμως εκείνος δεν τα ήθελε όλα αυτά.... Ήθελε να μείνει μόνος του... Τον άφησα λοιπόν και έφυγα εδώ και αρκετούς μήνες, έφυγα χωρίς να το θέλω...
Όπως και να 'χει το μόνο που εύχομαι είναι να είναι υγιής και ευτυχισμένος, γιατί η αγάπη μου για εκείνον είναι ακριβώς όπως την περιέγραψε ο Απόστολος Παύλος...
Αν και είπε τη λέξη "διαζύγιο", που ποτέ δεν φανταζόμουν να ακούσω από τα χείλη του, η ζωή συνεχίζεται... ...και πρέπει κι εγώ να κάνω το ίδιο...γιατί η ζωή είναι μόνο μια και είναι πολύ πολύ όμορφη!
Είμαι πεπεισμένη πως όλα όσα συμβαίνουν γίνονται για κάποιο λόγο, επομένως σίγουρα υπάρχει ένας καλός λόγος για όλα αυτά... ήδη μου έχουν συμβεί όμορφα πράγματα, όπως το ότι γιόρτασα την αυγή του νέου χρόνου στην Times Square της Νέας Υόρκης και μέρα με τη μέρα ξαναβρίσκω τον εαυτό μου!
Έχω 2011 λόγους για να κάνω τη νέα χρονιά ξεχωριστή, αληθινή, ζωντανή, διασκεδαστική, ταξιδιάρικη, δημιουργική, αγαπησιάρικη, υπέροχη, λαμπερή, εντελώς δική μου!!!
Καλή χρονιά :-)
Πέρασα πολλά τους τελευταίους μήνες, άντεξα, έκανα υπομονή, έδειξα αξιοπρέπεια, λύγισα, έκλαψα, άκουσα, αναλογίστηκα λάθη, προσπάθησα για μια ακόμη ευκαιρία, αλλά χωρίς αντίκρισμα...
Στην αρχή, κλείστηκα στον εαυτό μου, μετά προσπάθησα να βγαίνω έξω και να κάνω πράγματα που με ευχαριστούσαν, ύστερα άρχισα τα ταξίδια που μου είχαν λείψει, τώρα βλέπω παλιούς καλούς φίλους που με αγκαλιάζουν όπως τότε, κοιτάζω μπροστά, προσπαθώ τουλάχιστον... και το κυριότερο ασχολούμαι με μένα που τόσο με είχα παραμελήσει...
Ξεριζώθηκε ένα κομμάτι μου και πόνεσα πολύ, ακόμα πονάω, αλλά είμαι πολύ καλύτερα... ...
Έλεγα πως ζούσα ένα παραμύθι, πως την αγάπη τη δική μας δεν θα την έφτανε κανείς, δεν θα την ένιωθε κανεις, ταξίδευα καθημερινα σε ένα ροζ σύννεφο...δεν ξέρω, αλλά τώρα πια σκέφτομαι πως ίσως τα παραμύθια μερικές φορές τα έχουμε τόσο πολύ ανάγκη που μετασχηματίζουμε απλές ιστορίες σε τέτοια... ... ίσως... μόνο ο χρόνος μπορεί να δείξει!
Εγώ πάντως ξέρω πως ήθελα να εξατμιστώ σαν δροσοσταλίδα στα φύλλα της ψυχής του, ήθελα να καταλάβει τους ήχους της καρδιάς μου τις νύχτες, ήθελα να βλέπω το φεγγάρι μέσα από τα δικά του μάτια, ήθελα να πέθαινα να του έδινα ζωή, ήθελα να σταμάταγε η καρδιά μου για να αναπνέει εκείνος, ήθελα να ξέρει πως τον αγαπάω. Ήθελα να νιώσει όλα όσα νιώθω για αυτόν.
Ήθελα.... ... όμως εκείνος δεν τα ήθελε όλα αυτά.... Ήθελε να μείνει μόνος του... Τον άφησα λοιπόν και έφυγα εδώ και αρκετούς μήνες, έφυγα χωρίς να το θέλω...
Όπως και να 'χει το μόνο που εύχομαι είναι να είναι υγιής και ευτυχισμένος, γιατί η αγάπη μου για εκείνον είναι ακριβώς όπως την περιέγραψε ο Απόστολος Παύλος...
Αν και είπε τη λέξη "διαζύγιο", που ποτέ δεν φανταζόμουν να ακούσω από τα χείλη του, η ζωή συνεχίζεται... ...και πρέπει κι εγώ να κάνω το ίδιο...γιατί η ζωή είναι μόνο μια και είναι πολύ πολύ όμορφη!
Είμαι πεπεισμένη πως όλα όσα συμβαίνουν γίνονται για κάποιο λόγο, επομένως σίγουρα υπάρχει ένας καλός λόγος για όλα αυτά... ήδη μου έχουν συμβεί όμορφα πράγματα, όπως το ότι γιόρτασα την αυγή του νέου χρόνου στην Times Square της Νέας Υόρκης και μέρα με τη μέρα ξαναβρίσκω τον εαυτό μου!
Έχω 2011 λόγους για να κάνω τη νέα χρονιά ξεχωριστή, αληθινή, ζωντανή, διασκεδαστική, ταξιδιάρικη, δημιουργική, αγαπησιάρικη, υπέροχη, λαμπερή, εντελώς δική μου!!!
Καλή χρονιά :-)